16 Aralık 2008 Salı

Ortak Nokta

Yaşamın bize öğrettiği ve biraz da zorladığı tüm farkları ve farklılıkları, günlük hayatta dibine kadar yaşarken, karşılıklı olarak aynı ortamda bulunmamaya çalıştığınız kişilerle birlikte, aynı otobüste deplasmanlara kaçmak, rakip seyircinin attğı taşlara birlikte göğüs germek, omuz omuza 90 dakika bağırmak. Tribünlerde tek yürek, gollerde sarmaş dolaş olmak. Yeri geldiğinde sevinçten yerlerde yuvarlanmak, birlikte gülmek, bazen sevinçten bazen üzüntüden de olsa sarılıp birlikte ağlamak. Ağızdan çıkan son nefeste bile birlikte Fenerbahçe demek, Fenerbahçe diyebilmek. Aynı yola baş koyabilmek.

Hiç yorum yok: